ലോകാവസാനം 

ഒരിക്കൽ മനുഷ്യന് ചിന്തയെന്ന വരം ലഭിച്ചു...
ചിന്തയിൽ നിന്നവൻ എഴുത്തുകാരനെ സൃഷ്ടിച്ചു..
എഴുത്തുകാരൻ ആചാരങ്ങളും,വിശ്വാസങ്ങളും സൃഷ്ടിച്ചു..
വിശ്വാസങ്ങളിൽ നിന്നും മതങ്ങളും , ജാതികളുമുണ്ടായി...
ആചാരങ്ങൾ ദുർബലനെ ചവിട്ടിമെതിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങളായി...
ഇന്ന് ലോകം ഭരിക്കുന്നത് കപടമായ ചില ആചാരങ്ങളും, വിശ്വാസങ്ങളും  ആണ്...
നാളെ ഈ കപട വിശ്വാസങ്ങൾ എഴുത്തുകാരനെന്ന തന്റെ സ്രഷ്ടാവിന്റെ നേർക്ക് തിരിയും...
അവ ചിന്തയെ പ്രതിക്കൂട്ടിൽ നിർത്തും...
ചിന്തയും, വിശ്വാസങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ഘോരമായ യുദ്ധം നടക്കും...
അവസാനം ചിന്ത മരിക്കുകയും വിശ്വാസം അനാഥമാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും...
അങ്ങനെ മനുഷ്യകുലം അവസാനിക്കും....!

                                                                                     ഷിജിൽ ഇത്തിലോട്ട് 

ഇനിയെന്റെ കണ്ണുനീർ തിരകളാലെൻ സഖേ
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ മായുമോ...
എന്നിലെ നിന്നിലെൻ ഹൃത്തിലൊരു കോണിലായ്
തിരയടങ്ങാത്തീര നൊമ്പരം തേങ്ങുമോ....

പൊന്നുഷപ്പുലരിയിൽ നിന്റെ കാർക്കൂന്തലിൽ
ചൂടിയ പൂവിതൾ പോലെ ഞാനെങ്കിലും
ഓമലേ ഞാൻ തീർത്ത മാനസവാടിയിൽ
എന്നും തലോടുന്ന പൂമരം നീ സഖേ...


ഒരുമിച്ചു നാം നെയ്ത സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
ഇനിയെന്റെ മനതാരിലോർമ്മകൾ മാത്രമായ്...
ഒത്തിരി സ്നേഹമാണെങ്കിലുമെൻ സഖേ
ഓർമ്മയിൽ മുറിവേറ്റ നൊമ്പരമിന്നു നീ...

പറയുവാനൊരുപാടു നാളിലെൻ മാനസം
പ്രിയതമേ നിന്നോട് പ്രണയമെന്നോതുവാൻ
എങ്കിലുമെൻ സഖേ ചൊല്ലിയതില്ലഞാൻ
പ്രണയവിഗ്രഹമെന്നുമുടയാതിരിക്കുവാൻ...

നാളെയൊരു മംഗല്ല്യവാരണം ചാർത്തി നീ
പോവുന്നു പ്രിയസഖേ താമരത്തോണിയിൽ
എങ്കിലും കാലചക്രത്തിന്റെ മായയിൽ
ഒരു നാളിലിപ്പൂവിൻ നൊമ്പരം കാണുമോ...