ഈ വഴിയിൽ നിന്നെയും കാത്ത്


ചായ്ഞ്ഞ കൊമ്പി ലോർമ്മകൾ പൂത്ത നേരം
സ്നേഹമുന്തിരി മധു നുണഞ്ഞൊരാ  കാലം
ആശംസകൾ നേരാം പോയവരട്ടേ ഞാൻ
സദയം പുഞ്ചിരികളേകാം യാത്രയാകുമ്പോൾ.....

ഇനി നെഞ്ചിലെ തിരിയാളണം .. നാമൊന്നുചേർന്നീടണം
ചുടുചോരയിൽ പട പൊരുതണം.. എൻ നാടിനെ കാക്കണം( 2 )

വിടർന്ന പൂവിതളുകളിൽ സുഗന്ധമൊഴുകും മുൻപേ
ഒരായിരം പ്രതീക്ഷകളാൽ അകലേക്ക് മാഞ്ഞുപോയ് (2 )
എൻ വാക്കുകൾ ഇടറുന്നുവോ.. മിഴിനീരതറിയുന്നുവോ
കാൽപാടുകൾ അകലുന്നുവോ.. തിരകളിൽ ചേർന്നുവോ

ഇനി നെഞ്ചിലെ തിരിയാളണം .. നാമൊന്നുചേർന്നീടണം
ചുടുചോരയിൽ പട പൊരുതണം.. എൻ നാടിനെ കാക്കണം

നാം പ്രണയം നുണഞ്ഞ വഴിയിൽ... തിരികെ വരുന്ന നാളിൽ
മധുരം നുകർന്നിടാമിനിയും... ഹൃദയങ്ങളൊന്നുചേരാം..
എൻ വാക്കുകൾ ഇടറുന്നുവോ.. മിഴിനീരതറിയുന്നുവോ
കാൽപാടുകൾ അകലുന്നുവോ.. തിരകളിൽ ചേർന്നുവോ

ചായ്ഞ്ഞ കൊമ്പി ലോർമ്മകൾ പൂത്ത നേരം
സ്നേഹമുന്തിരി മധു നുണഞ്ഞൊരാ  കാലം
ആശംസകൾ നേരാം പോയവരട്ടേ ഞാൻ
സദയം പുഞ്ചിരികളേകാം യാത്രയാകുമ്പോൾ.....

                  ഷിജിൽ ഇത്തിലോട്ട് 

സമയപാത

അകലാതെ അകലുന്നു കാലം
ആരുമറിയാതെ ഇഴയുന്ന ലോകം
ഒരു കൊച്ചു ബിന്ദുവിൽ ചേർന്നു നിൽക്കും
പിന്നെ അകലാതെ അകലേക്കകന്നുപോകും
പിന്നിട്ട പാതയിൽ ആയിരാമാനന-
മോർമ്മയിൽ നമ്മളോടൊന്നു ചേരും
കാലത്തിനൊപ്പം തുഴയുവാനാവാതെ
തളരുന്ന സൗഹൃദം ഓർമ്മയാകും ..
കാലമിനിയും അകലും, പിന്നെ അടുക്കും
അതൊരു ചക്രമായ് കറങ്ങി നിൽക്കും..
അതിനിടയിൽ നമ്മളും കണ്ടുമുട്ടും
ഒന്നിച്ചൊഴുകും, പിന്നെയകന്നു പോകും..
ഒടുവിൽ നീയും ഞാനും തളർന്നു വീഴും
കാലചക്രം വീണ്ടുമുരുളും... ആ സമയചക്രം വീണ്ടുമുരുളും...
 

പ്രണയദിനം സ്പെഷൽ....

വാസന്തം മിഴികളെഴുതിയ നീലരാവിൽ
എന്തേ എൻ കിനാപ്പൂക്കൾ മറന്നുവച്ചു(2)
ചുംബനത്തേൻ നുകർന്നീടാനെന്നുമെന്റെ
തമ്പുരാട്ടീ നീയെന്റെ അരികിൽവരൂ...

നിശാചരൻ വേലികെട്ടിയ പൂമലർക്കാവിൽ
 നിശാഗന്തം പരത്തുന്ന സുമദളം  ഞാൻ
വാസന്തം തളിരിടും നാളിലെന്നും ഞാൻ
മലർത്തേനിൻ ഗന്ധമായ് നിന്നരികിൽ വരാം

മലരിതൾ ഗന്ധമായ് നീ വരുന്ന നാളിൽ
ശലഭമായ് നിന്നരികിൽ വന്നു ചേരുമ്പോൾ
ഹേമന്ദം ഹിമകണപ്പൂക്കളാലേ...
വെൺ പുതപ്പിൻ പട്ടിനാലെ മറയൊരുക്കും...

മരണത്തെ പ്രണയിച്ച പെൺകുട്ടിക്കായ്

അടങ്ങാത്ത ദാഹമാണ്...
പ്രണയത്തോടും,മരണത്തോടും...
എൻ വിരലിൽനിന്നൂർന്നുവീഴുന്ന അക്ഷരങ്ങൾക്കായ് കഴുകൻകണ്ണുകൾ നോട്ടമിട്ടിരിക്കുന്നു.
നിൻ മൂർച്ചയേറിയ വാക്കിൻശരങ്ങളാൽ എന്റെ ഹൃദയത്തിന് മുറിവേറ്റിരിക്കുന്നു.
ആ മുറിവില്നിന്ന് ഇറ്റുവീഴുന്ന രക്തത്തുള്ളികൾ നിൻ പ്രണയത്തിന് മുന്നിൽ കറപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. പ്രണയത്തിന് മറ തീർത്തിരിക്കുന്നു.

ഇന്ന് ഞാൻ പ്രണയത്തിന്റെ സുന്ദരസ്വപ്നങ്ങൾ തീർക്കുന്ന പാതയെത്തേടിയിറങ്ങി.
ഈ ഇരുണ്ട വഴികളിൽ എങ്ങുനിന്നോ നിന്നെ തേടിയിറങ്ങിയ പ്രണയം
മരണമെന്ന തോഴനെ കണ്ടുമുട്ടി..
ഇനിയെന്റെ വഴികൾ സ്വതന്ത്രമാണ്.
നമ്മുടെ പ്രണയം മരണത്തിനുമപ്പുറമാണ്.
മനസ്സുകൾക്ക് സംവദിക്കാനുള്ള മാർഗം മാത്രമായ നമ്മുടെ ശരീരങ്ങൾക്കുമപ്പുറം നാം ഒന്നായിരിക്കുന്നു..
ഇനിയീ  മനസ്സുകൾക്ക് മറയായിടും പാഴ്‍ശരീരങ്ങൾക്കപ്പുറം
നമ്മുക്കൊന്നയിടാം...

                                                                 ഷിജിൽ ഇത്തിലോട്ട്

ശരിയും സത്യവും 

''മൂഷകമാർഗ്ഗമീ മോഷണമെങ്കിലും
മോഷണം ഭൂഷണമെന്ന് ഭാഷ്യം"

തെറ്റിനെ തെറ്റുകൊണ്ട് മറച്ചുപിടിക്കാം..
അസത്യത്തെ കാലം കൊണ്ടും മറച്ചു പിടിക്കാം..

എന്നാൽ തെറ്റിനെ ശരികൊണ്ടും ,അസത്യത്തെ സത്യം കൊണ്ടും മാത്രമേ മായ്ക്കാൻ കഴിയൂ..

ഇരുട്ടിനുമേൽ പുലരി വിതറുന്ന പുത്തനുണർവ്വുപോൽ സുന്ദരമാണ് ശരിയും സത്യവും...

                                                               ഷിജിൽ ഇത്തിലോട്ട് 

ലോകാവസാനം 

ഒരിക്കൽ മനുഷ്യന് ചിന്തയെന്ന വരം ലഭിച്ചു...
ചിന്തയിൽ നിന്നവൻ എഴുത്തുകാരനെ സൃഷ്ടിച്ചു..
എഴുത്തുകാരൻ ആചാരങ്ങളും,വിശ്വാസങ്ങളും സൃഷ്ടിച്ചു..
വിശ്വാസങ്ങളിൽ നിന്നും മതങ്ങളും , ജാതികളുമുണ്ടായി...
ആചാരങ്ങൾ ദുർബലനെ ചവിട്ടിമെതിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങളായി...
ഇന്ന് ലോകം ഭരിക്കുന്നത് കപടമായ ചില ആചാരങ്ങളും, വിശ്വാസങ്ങളും  ആണ്...
നാളെ ഈ കപട വിശ്വാസങ്ങൾ എഴുത്തുകാരനെന്ന തന്റെ സ്രഷ്ടാവിന്റെ നേർക്ക് തിരിയും...
അവ ചിന്തയെ പ്രതിക്കൂട്ടിൽ നിർത്തും...
ചിന്തയും, വിശ്വാസങ്ങളും തമ്മിലുള്ള ഘോരമായ യുദ്ധം നടക്കും...
അവസാനം ചിന്ത മരിക്കുകയും വിശ്വാസം അനാഥമാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും...
അങ്ങനെ മനുഷ്യകുലം അവസാനിക്കും....!

                                                                                     ഷിജിൽ ഇത്തിലോട്ട് 

ഇനിയെന്റെ കണ്ണുനീർ തിരകളാലെൻ സഖേ
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ മായുമോ...
എന്നിലെ നിന്നിലെൻ ഹൃത്തിലൊരു കോണിലായ്
തിരയടങ്ങാത്തീര നൊമ്പരം തേങ്ങുമോ....

പൊന്നുഷപ്പുലരിയിൽ നിന്റെ കാർക്കൂന്തലിൽ
ചൂടിയ പൂവിതൾ പോലെ ഞാനെങ്കിലും
ഓമലേ ഞാൻ തീർത്ത മാനസവാടിയിൽ
എന്നും തലോടുന്ന പൂമരം നീ സഖേ...


ഒരുമിച്ചു നാം നെയ്ത സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
ഇനിയെന്റെ മനതാരിലോർമ്മകൾ മാത്രമായ്...
ഒത്തിരി സ്നേഹമാണെങ്കിലുമെൻ സഖേ
ഓർമ്മയിൽ മുറിവേറ്റ നൊമ്പരമിന്നു നീ...

പറയുവാനൊരുപാടു നാളിലെൻ മാനസം
പ്രിയതമേ നിന്നോട് പ്രണയമെന്നോതുവാൻ
എങ്കിലുമെൻ സഖേ ചൊല്ലിയതില്ലഞാൻ
പ്രണയവിഗ്രഹമെന്നുമുടയാതിരിക്കുവാൻ...

നാളെയൊരു മംഗല്ല്യവാരണം ചാർത്തി നീ
പോവുന്നു പ്രിയസഖേ താമരത്തോണിയിൽ
എങ്കിലും കാലചക്രത്തിന്റെ മായയിൽ
ഒരു നാളിലിപ്പൂവിൻ നൊമ്പരം കാണുമോ...